Pandemie test én toont veerkracht van medewerkers en cliënten
Afstand houden en in quarantaine gaan – zowel cliënten als medewerkers voelden in 2021 opnieuw de beperkingen van de coronapandemie. Het vereiste flexibiliteit en doorzettingsvermogen om toch de juiste zorg te blijven leveren. Hoe gingen we hier als organisatie mee om?
Tijdens de coronacrisis in 2021 stond de aandacht voor cliënten voorop. Waar nodig investeerden we in face-to-face-contact. Belangrijk, want voor cliënten had het sociale isolement de grootste impact. ‘Sommigen hebben al niet zo’n groot netwerk, en door de maatregelen werd dat nu nog beperkter’, vertelt Peter Boon, directeur Zorg en voorzitter van het corona crisisteam (OCT). ‘Voor sommige cliënten was beeldbellen geen probleem, bij anderen juist geen optie. Bij hen gingen we dus “gewoon” nog langs. Ook onze inlooplocaties en activeringscentra bleven het hele jaar open, deels met aangepaste bezoekersaantallen om anderhalve meter afstand te kunnen houden.’
Quarantaine-afdeling
Kampte één van de locaties met een corona-uitbraak? Dan konden cliënten die niet op hun eigen locatie in quarantaine konden meteen terecht op de centrale quarantaine-afdeling van Kwintes. ‘Op locatie De Stolpe in Hilversum maakten we hier aan het begin van de pandemie een speciale afdeling voor vrij’, vertelt zorgmanager Harro Koeleman, hoofdverantwoordelijke van de quarantaine-afdeling. ‘Dat was nodig, omdat veel cliënten geen eigen kamer hebben om in quarantaine te gaan. Denk bijvoorbeeld aan de daklozenopvang, waar mensen een slaapzaal delen.’ De coördinatie van de afdeling lag in handen van Sanne Molenaar en Eline Stoffers; zij waren dag en nacht bereikbaar voor collega’s die met een besmetting op hun locatie te maken hadden. ‘Die rol vervulden zij fantastisch.’
Binnen blijven
‘We waren op het ergste voorbereid, maar uiteindelijk viel het aantal besmettingen bij Kwintes mee’, zegt Harro. ‘Op hoogtijdagen hadden we vier cliënten op de quarantaine-afdeling liggen, terwijl we plek hadden voor zestien. De meesten hadden lichte griepverschijnselen en allemaal zijn ze gezond weer teruggekeerd. De uitdaging zat ’m vooral in het binnen houden van mensen. Op de quarantaine-afdeling verbleven vooral mensen uit de daklozenopvang die zich binnen opgesloten voelden. Dat gold ook voor de maatschappelijke opvang, waar de verveling toesloeg. Onze collega’s hebben flink op mensen moeten inpraten, maar het is gelukt om ze in isolatie te houden.’
Inmiddels is de quarantaine-afdeling in Hilversum gesloten. Om altijd voorbereid te zijn op een nieuwe coronagolf heeft Kwintes in Zeist een kleinere, permanente corona-afdeling opgezet met drie plekken. Harro: ‘Deze afdeling staat nu in slaapstand, maar kunnen we meteen openen als dat nodig is. Dat geldt ook voor het OCT, ons crisisteam. Dit leidt momenteel een slapend bestaan, maar we kunnen elk moment bij elkaar worden geroepen als dat nodig is.’
Hulp van hotels
Kwintes maakte in 2021 ook gebruik van hotels. Om de anderhalve meter afstand te garanderen in opvangcentra, konden er minder mensen terecht dan voor de crisis. Daarom verbleven veel dak- en thuislozen voor langere tijd op een eigen kamer in verschillende hotels in Amersfoort, Hilversum en Aalsmeer. Daar kon Kwintes een vleugel afhuren. ‘Voor de coronacrisis werkten we met slaapzalen, soms met wel acht mensen op één kamer’, vertelt Harro. ‘Niet erg humaan, maar voor privékamers is geen geld.’
Ruimte in het hoofd
De pandemie leverde onverwachts ook iets moois op. ‘In de hotels zagen we mensen langzaam tot rust komen. Als je dakloos bent zit je in zo’n stressvolle situatie dat je minder goed functioneert. Een verblijf op een drukke slaapzaal is dan verre van ideaal. Door de privacy van een eigen hotelkamer kregen mensen ruimte om na te denken over de toekomst. Én maakten ze betere keuzes tijdens de behandelingen. Dit effect overtuigde gemeentes ervan dat het huidige opvangbeleid anders moet’, aldus Harro. ‘Vanuit de landelijke overheid moet hiervoor wel geld worden vrijgemaakt. Maar erkenning is al een goede eerste stap.’
Pluim voor personeel
Die extra inspanning om goede zorg te leveren tijdens de pandemie vroeg veel van Kwintes-medewerkers. Ze liepen het risico om zelf besmet te raken en moesten omgaan met roosters vol gaten. ‘Om toch alle benodigde zorg te bieden, hebben we veel met de flexpool, uitzendkrachten en freelancers gewerkt’, vertelt Peter. ‘Ook moesten collega’s vaak in quarantaine, al dan niet met kinderen over de vloer. Dat maakte het werk er niet makkelijker op. Maar altijd was hun uitgangspunt: hoe kan de zorg zo goed mogelijk doorgaan? Dat laat zien hoe gedreven medewerkers zijn. Ik ben ontzettend trots op hun flexibiliteit en doorzettingsvermogen. Ze verdienen een grote pluim.’
Ook interessant
De Manege in Gouda: meer dagbestedingsuren, meer impact
‘Hoe logisch het ook mag klinken, het begint dus met een dak’
